คำขวัญป่าซาง
พระพุทธบาทงามละออ ผ้าทอหัตถกรรม งามล้ำประเพณี คุณภาพดีหอมกระเทียม ยอดเยี่ยมลำไย ถิ่นใหญ่ไทยยอง แผ่นดินทองหริภุญไชย

เเรามีบ้านพักขนาดกะทัดรัด จำนวน 10 หลัง พักได้ 2-3 คนต่อหลัง พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน มีห้องอาหาร พร้อมจักรยานไว้บริการ ให้ท่านได้ใช้ออกกำลังกาย และมีกิจกรรมอื่นๆอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเดินขึ้นเขา เที่ยวชมวิวทิวทัศน์ โดยการขี่จักรยาน หรือทางรถยนต์ การนั่งสมาธิ ปฎิบัติภาวนา เพื่อสะสมเสบียงบุญ บริเวณรอยพระบาทพระศาสดา สมดังพระไตรปิฎก ที่กล่าวไว้ว่า อนิสงค์ของการกราบไหว้รอยพระพุทธบาทนั้น สำหรับที่ "ศิษย์พระป่า" ตอบว่า "....ความหมายของรอยพระพุทธบาท ที่สื่อไปสู่ชนรุ่นหลัง คือ เป็นอุบายคำสอนให้เราฝึกปฏิบัติเอาเยี่ยงอย่างพระบรมศาสดา หรือครูบาอาจารย์ที่ได้เดินทางผ่านไปแล้ว ให้เราเดินตามรอยของท่าน คือฝึกไปตามที่ท่านสั่งสอนไว้ เพื่อได้บรรลุผลตามท่านไป คำสอนและหลักปฏิบัติต่างๆ นั่นแหละเปรียบเสมือนรอยเท้าที่ท่านทิ้งไว้ต่างหน้า ..นัยะของรอยพระพุทบาท ก็อยู่ตรงนี้เอง

เกี่ยวกับลำพูน

จังหวัดลำพูนได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งวัฒนธรรมและพุทธศาสนา ตามตำนานกล่าวว่า อดีตเคยเป็นเมืองหลวงแห่งอาณาจักรล้านนา เป็นเมืองโบราณที่มีอายุเก่าแก่ที่สุด ประมาณ 1344 ปี ลำพูนจึงมีวัดวาอารามและสถานที่เกี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์มากมาย เจดีย์เก่าแก่จำนวนมาก เป็นเมืองหนึ่งที่มีสถานที่งดงาม ทั้งทางด้านโบราณสถานและทางธรรมชาติมากมาย งานหัตถกรรมที่สั่งสมกันมา เลื่องชื่อมายาวนาน เช่นผ้าไหมยกดอกลำพูนคนส่วนใหญ่มักจะใช้ลำพูนเป็นทางผ่านไปสู่เชียงใหม่ แต่ถ้าคุณได้มาสัมผัสจะทำให้คุณรักเมืองที่งดงาม และวิถีชีวิตที่แสนสงบ ไม่มีห้างใหญ่ๆตึกสูงระฟ้า ในลำพูนมีแหล่งท่องเที่ยวทั้งเชิงนิเวศและเชิงวัฒนธรรมมากมาย และถ้าคุณเบื่อเมืองใหญ่แบบเชียงใหม่ ที่ท่องเที่ยวเดิมๆ อยากสัมผัสชีวิตที่เรียบง่าย สงบเย็น ลำพูนเป็นเมืองหนึ่งที่ท่านไม่ควรพลาด

ประวัติลำพูน

จังหวัดลำพูน เดิมชื่อเมืองหริภุญไชย เป็นเมืองโบราณ มีอายุประมาณ 1,343 ปี ตามพงศาวดารโยนกเล่าสืบต่อกันถึงการสร้างเมืองหริภุญไชย โดยฤาษีวาสุเทพ เป็นผู้เกณฑ์พวกเม็งคบุตร หรือ ชนเชื้อชาติมอญมาสร้างเมืองนี้ขึ้น ในพื้นที่ระหว่างแม่น้ำสองสาย คือ แม่น้ำกวง และแม่น้ำปิง เมื่อมาสร้างเสร็จได้ส่งทูตไปเชิญ ราชธิดากษัตริย์เมืองละโว้พระนาม “จามเทวี” มาเป็นปฐมกษัตริย์ปกครองเมืองหริภุญไชย สืบราชวงศ์กษัตริย์ ต่อมาหลายพระองค์ จนกระทั่งถึงสมัยพระยายีบาจึงได้เสียการปกครองให้แก่พ่อขุนเม็งรายมหาราช ผู้รวบรวม แว่นแคว้นทางเหนือเข้าเป็นอาณาจักรล้านนา เมืองลำพูน ถึงแม้ว่า จะตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรล้านนา แต่ก็ได้เป็นผู้ถ่ายทอดมรดกทางศิลปและวัฒนธรรมให้แก่ผู้ที่เข้ามาปกครอง ดังปรากฏหลักฐานทั่วไปในเวียงกุมกาม เชียงใหม่และเชียงราย เมืองลำพูนจึงยังคงความสำคัญในทางศิลปะและวัฒนธรรมของอาณาจักรล้านนา จนกระทั่งสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมืองลำพูนจึงได้เข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรไทย มีผู้ครองนครสืบต่อกันมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมาภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 เมื่อเจ้าผู้ครองนครองค์สุดท้าย คือ พลตรีเจ้าจักรคำ ขจรศักดิ์ ถึงแก่พิราลัย เมืองลำพูนจึงเปลี่ยนเป็นจังหวัด มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นผู้ปกครอง สืบมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน “ยุคล้านนา” พุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๑ พญามังรายได้ย้าย ศูนย์กลางการปกครองไปเชียงใหม่และให้เมืองหริภุญไชยเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนา ทำให้พุทธศาสนาประดิษฐานอย่างมั่นคงและต่อเนื่องในดินแดนหริภุญไชย